Historia rozpoczyna się dość mocno. Szybko dowiadujemy się, że doszło do morderstwa lub samobójstwa. Jednak ofiar jest więcej, nie tylko jedna osoba. Okazuje się, że w domku, który służył za schronisko w czasie złych warunków atmosferycznych, znaleziono ciała. Jedną z denatek jest matka Alicji. Kobieta zrobi wszystko aby odkryć prawdę. Co tak naprawdę wydarzyło się w schronisku?

Największym zaskoczeniem jest dla mnie chyba finał tej książki. Liczyłam jednak na inne rozwiązanie, chociaż to chyba sprawiło, że zdecydowałam się jeszcze wyżej ocenić tę książkę- oryginalność.
Początkowo obawiałam się, miałam problem, żeby wgryźć się w fabułę bo nie lubię książek gdzie jest mało dialogów, na szczęście później było ich coraz więcej i dużo lepiej mi się czytało. Najlepszy jest jednak klimat tej książki. Powroty do przeszłości, powolne odkrywanie wszystkich kart. Bez przerwy zastanawiałam się dlaczego relacje Alicji z matką tak wyglądały, do czego doszło w tej rodzinie, czy cokolwiek mogło potoczyć się inaczej. Jestem na tak i na pewno sięgnę po inne książki autora. Ta ma niesamowity klimat, który całkowicie mnie pochłonął. Może nie u każdego wywoła taki zachwyt jak u mnie, ale książki gdzie akcja rozgrywa się w górach, zajmują u mnie szczególne miejsce. To taki lżejszy kryminał, w którym wszystko jest wyważone, nie jest zbyt brutalnie, za to oryginalność i kreacja bohaterów wynagradza wszystko inne. Polecam!

Historia rozpoczyna się dość mocno. Szybko dowiadujemy się, że doszło do morderstwa lub samobójstwa. Jednak ofiar jest więcej, nie tylko jedna osoba. Okazuje się, że w domku, który służył za schronisko w czasie złych warunków atmosferycznych, znaleziono ciała. Jedną z denatek jest matka Alicji. Kobieta zrobi wszystko aby odkryć prawdę. Co tak naprawdę wydarzyło się w...

„Za szczytem” Sebastian Sadlej
Międzygórze. W trakcie zamieci śnieżnej, w górskiej chacie będącej prowizorycznym schroniskiem dla turystów, spotykają się cztery osoby. Osoby, które w normalnej sytuacji raczej nie spotkałyby się, a jednak warunki pogodowe powodują, że spędzają ze sobą jak się później okaże, ostatnie dni swojego życia.
Do Międzygórza przyjeżdża gwiazda światowego himalaizmu, Alicja Kandora – prywatnie córka kobiety, znalezionej w górskiej chacie. Nie wierzy w samobójczą śmierć matki i rozpoczyna prywatne śledztwo. Alicja próbując dowiedzieć się do czego doszło w ostatnich godzinach życia matki, mierzy się z pewnego rodzaju zmową milczenia. Nie każdy chce jej pomoc, może liczyć tylko na siebie. Upór i ambicję, którą wyrobiła sobie w trakcie lat spędzonych na zdobywaniu najwyższych szczytów świata będzie musiała wykorzystać do wyjaśnienia tragedii, która była udziałem jej matki.
„Za szczytem” to powieść przesiąknięta górskim klimatem. Nie brakuje tu pięknych opisów gór, historii dotyczących bohaterskiego zdobywania szczytów, ale i wewnętrznej walki, walki jaką przeżywa córka próbująca wyjaśnić tragiczną śmierć matki. Autor bardzo wyraźnie zaznacza, że relacja obu kobiet nie była łatwa. Alicja, główna bohaterka ewidentnie traktuje chęć wyjaśnienia tragedii, jako pewnego rodzaju rozliczenie z przeszłością.
Nie znajdziecie tu krwawych opisów miejsc zbrodni, zmasakrowanych ciał czy spektakularnych akcji zatrzymania zbrodniarzy. Znajdziecie za to tajemnicę. Ta tajemnica właśnie powoduje, że książkę czyta się bardzo dobrze. Do ostatniej strony jesteśmy w umyśle Alicji, która zmaga się z własnymi demonami.
„Za szczytem” to nie jest typowy kryminał. Mimo to styl pisarza przypadł mi do gustu. Książka godna polecenia.

„Za szczytem” Sebastian Sadlej
Międzygórze. W trakcie zamieci śnieżnej, w górskiej chacie będącej prowizorycznym schroniskiem dla turystów, spotykają się cztery osoby. Osoby, które w normalnej sytuacji raczej nie spotkałyby się, a jednak warunki pogodowe powodują, że spędzają ze sobą jak się później okaże, ostatnie dni swojego życia.
Do Międzygórza przyjeżdża gwiazda...

Lubicie zagadki zamkniętych pokoi? To trochę więcej niż pokój, ale schemat bardzo podobny.
W dodatku dostajemy jakby dwa pokoje.
Jeden to sama, odcięta przez zamieć, górska chata, a w niej uwięziona czwórka osób. Bezdomny, starsza dziennikarka, bizmesmen oraz młody gniewny. Jak to się stało, że wszyscy się tam znaleźli i co doprowadziło do ich śmierci?
Drugi zamknięty pokój dostajemy trochę szerszy, bo mamy sam szczyt góry i Międzygórze. Znów mamy ograniczoną przestrzeń i tylko trochę wiekszą garść osób, która może coś wnieść do sprawy.
Choć policja i GOPR naciska, córka zmarłej kobiety, Alicja nie odpuszcza. W końcu to wybitna himalaistka i upór to jej flagowa cecha. Czy kobiecie uda się odkryć motywy tragicznej śmierci? Czy tkwią one w mroku przeszłości?

Choć sprawa sama w sobie była ciekawa, nie do końca przekonała mnie do siebie główna bohaterka. Dużo tu gór, himalaizmu i wewnętrznych rozterek Alicji. Może gdybym była wiekszą fanką Lodowych Wojowniów to bym się bardziej wciągnęła?
Pewnie tak, więc szczególnie polecam ją górskim amatorom.

Lubicie zagadki zamkniętych pokoi? To trochę więcej niż pokój, ale schemat bardzo podobny.
W dodatku dostajemy jakby dwa pokoje.
Jeden to sama, odcięta przez zamieć, górska chata, a w niej uwięziona czwórka osób. Bezdomny, starsza dziennikarka, bizmesmen oraz młody gniewny. Jak to się stało, że wszyscy się tam znaleźli i co doprowadziło do ich śmierci?
Drugi zamknięty...

Bliżej tej książce do powieści psychologicznej z elementami kryminalnymi.
Historia jest ciekawa,trzyma blisko siebie ale na krótko.
Walorem przy słuchaniu jest wspaniały lektor F.Kosior.

Bliżej tej książce do powieści psychologicznej z elementami kryminalnymi.
Historia jest ciekawa,trzyma blisko siebie ale na krótko.
Walorem przy słuchaniu jest wspaniały lektor F.Kosior.

Fabuła niestety kompletnie się nie spina, wątki nierozwiązane, zakończenie rozczarowujące.

Fabuła niestety kompletnie się nie spina, wątki nierozwiązane, zakończenie rozczarowujące.

Zamieć spowodowała, że czworo nieznanych sobie osób zostało uwięzionych w górskiej chatce. Starsza kobieta, bezdomny, biznesmen i okoliczny bandzior. Wtedy nie wiedzieli jeszcze, że będą to ostatnie chwile ich życia, a policja niebawem będzie próbowała odkryć okoliczności ich śmieci. Alicja, znana polska himalaista, jest córką starszej kobiety. Próbuje dowiedzieć się, co stało się, że Jadwigi nie ma już wśród żywych. Czy to możliwe, że jej matka sama odebrała sobie życie?

Gdybym miała oceniać tę książkę jako powieść psychologiczną, która skupia się na relacjach dzieci i rodziców, na spełnianiu cudzych marzeń, to powiedziałabym, że daje w tej kwestii do myślenia. Zwłaszcza gdy na jaw wychodzą tajemnice rodziców z przeszłości. Co prawda niespecjalnie polubiłam Alicję, ale kwestia jej relacji z matką mnie poruszyła. Byłam ciekawa tego, co stało się z Jadwigą i jak znana himalaistka poradzi sobie w obliczu prywatnej tragedii.

Jednak w kwestii zagadki kryminalnej i samego zakończenia, mam bardzo mieszane uczucia. Według mnie autor nieco przekombinował z rozwiązaniem intrygi. Mam tutaj na myśli wątek związany z jednym z mężczyzn, nie chcę jednak wchodzić w szczegóły, żeby nie spoilerować.

Akcja powieści toczy się dwutorowo. Zdecydowanie bardziej intrygowało mnie to, co działo się, gdy Jadwiga i jej towarzysze żyli. Nie czułam się komfortowo, gdy spędzałam czas z Alicją, jak już wspomniałam, nie polubiłam jej. Pod koniec zaczęłam nieco lepiej ją rozumieć, ale przyjaciółkami byśmy nie zostały.

Na plus zaliczam miejsce akcji - zamieć śnieżna i niewielka górska chatka wypełniona nieznajomymi robią klimat. Wydarzenia z przeszłości bardziej mnie angażowały. Zakończenie mi nie do końca siadło i wzbudza we mnie mieszane uczucia. To nie była zła książka, ale to raczej pozycja dla fanów powieści psychologicznych niż kryminałów.

Zamieć spowodowała, że czworo nieznanych sobie osób zostało uwięzionych w górskiej chatce. Starsza kobieta, bezdomny, biznesmen i okoliczny bandzior. Wtedy nie wiedzieli jeszcze, że będą to ostatnie chwile ich życia, a policja niebawem będzie próbowała odkryć okoliczności ich śmieci. Alicja, znana polska himalaista, jest córką starszej kobiety. Próbuje dowiedzieć się, co...

Policja z Międzygórza próbuje dociec co tak naprawdę wydarzyło się w pobliskiej chacie w trakcie zamieci, gdzie życie straciły aż cztery osoby: starsza kobieta, okoliczny bandzior, biznesmen i bezdomny. Niedługo później w Międzygórzu zjawia się córka zmarłej kobiety, by przy pomocy dawnego znajomego i kilku miejscowych, poznać okoliczności tragicznej śmierci matki. Kobieta szybko jednak zrozumiem, że dotarcie do prawdy będzie trudniejsze, niż się spodziewała…

Najnowsza książka Sebastian Sadleja zatytułowana „Za szczytem” to kryminał, w którym czuć klimat tak charakterystyczny dla akcji osądzonej w górach i to nie podlega żadnym dyskusjom, bo autor bardzo obrazowo ukazuje ich majestat i górowanie nad człowiekiem, ostrzegając jednocześnie i pokazując ich siłę. Na dodatkową uwagę z całą pewnością zasługuje ciekawy wątek kryminalny i jego zakończenie, do którego autor prowadzi czytelnika krok po kroku, co jakiś czas podrzucając kolejny trop, lub brakujący element układanki.

„Za szczytem” to dobry i ciekawy kryminał, w którym najbardziej odnajdą się miłośnicy powieści osadzonych w klimacie górskim. Książka ta jednak może wywołać lekki niedosyt dla wielbicieli thrillerów, lubujących się przy okazji zagłębić w meandry ludzkiej psychiki. Interesująca propozycja dla czytelników chcących stawiać swoje pierwsze kroki w tym gatunku. Dla mnie mimo wszystko trochę za mało „doprawiona”, abym mógł się nią zachwycać. Wy sprawdźcie sami…

Współpraca z wydawnictwem Sine Qua Non

Policja z Międzygórza próbuje dociec co tak naprawdę wydarzyło się w pobliskiej chacie w trakcie zamieci, gdzie życie straciły aż cztery osoby: starsza kobieta, okoliczny bandzior, biznesmen i bezdomny. Niedługo później w Międzygórzu zjawia się córka zmarłej kobiety, by przy pomocy dawnego znajomego i kilku miejscowych, poznać okoliczności tragicznej śmierci matki. Kobieta...

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Sebastiana i choć niewiele łączy mnie z górami to ksiązka bardzo mi się podobała.
Jest to powieść, którą gatunkowo można zaliczyć do thrillera psychologicznego połączonego z kryminałem.

Alicja Kandora, młoda, silna i ambitna himalaistka, dowiaduje się o śmierci swojej matki. Po otrzymaniu tej tragicznej informacji za wszelką cenę chce się dowiedzieć, co tak naprawdę wydarzyło się w górskiej chacie, gdzieznaleziono zwłoki. Nie do końca jest przekonana, że jej matka popełniła samobójstwo, choć okolicznoci na to właśnie wskazują. Zrozpaczona dziewczyna postanawia odkryć jakie okolicznosci pozbawiły jej matkę życia. Alicja, dla której wspinaczka górska była zawsze najważniejsza, teraz, po tragedii zaczyna zastanawiać się nad wartościami życiowymi.

Mamy także czterech innych, również atrakcyjnych bohaterów, którzy przez złe warunki pogodowe utknęli w starej chacie. Każda z tych postaci jest dla nas tajemnicą, którą odkryć możemy tylko zagłębiając sie w lekturę.

W powieści bardzo wyraźnie odczuwa się górski zimowy klimat, w którym toczy się akcja. Powieść jest bardzo zagadkowa, pełna napięcia i czyhającego zagrożenia. Akcja powieści rozwija się powoli, a mimo to cały czas wzrasta napięcie. Każda kolejna przeczytana strona budzi coraz więcej zagadek, co powoduje, że ciężko jest oderwać się od książki.

Plusem powieści są relecje międzyludzkie, które bardzo dobrze zostały opisane przez autora. Znajdziemy tutaj sporo przemyśleń, którym oddają się bohaterowie, dzięki temu jesteśmy w stanie poznać ich odczycia i pałające nimi emocje.

Zakończenie bardzo mnie zaskoczyło i usatysfakcjonowało zarazem. Dodaje ono smaku tej pełnej emocji lekturze. "Za szczytem" to trzymająca w napięciu powieść, po którą na pewno warto sięgnąć.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Sebastiana i choć niewiele łączy mnie z górami to ksiązka bardzo mi się podobała.
Jest to powieść, którą gatunkowo można zaliczyć do thrillera psychologicznego połączonego z kryminałem.

Alicja Kandora, młoda, silna i ambitna himalaistka, dowiaduje się o śmierci swojej matki. Po otrzymaniu tej tragicznej informacji za wszelką cenę...

Górskie, ośnieżone szczyty potrafią zapierać dech w piersiach i być pięknym krajobrazem, który nieskończenie chciałoby się podziwiać. Kiedy jednak osnuć je mgłą i zawrzeć w nich tajemnice, mogą okazać się prawdziwym utrapieniem, wzbudzając tym samym niepokój i najszczerszy smutek.

W górskiej chacie zostają odnalezione cztery ciała, w tym jedno okazuje się ciałem matki znanej polskiej himalaistki. Alicja zdruzgotana wiadomością o śmierci rodzicielki postanawia rozpocząć swoje prywatne śledztwo i dociec, co tak naprawdę stało się w przysypanej śniegiem chacie. Nie wszyscy jednak chcą, aby skrywane tajemnice wyszły na jaw.

Bardzo często powtarzam, że osadzenie akcji kryminału w górskich szczytach, jest dla mnie strzałem w dziesiątkę i chętnie sięgam po tego typu książki. „Za szczytem” rozpatrywałabym jednak w kategorii thrillera, ze względu na to, że w głównej mierze ta opowieść skupia się na emocjach bohaterów, na poszukiwaniu odpowiedzi i na próbie zrozumienia postępowania i myślenia innych.

Alicja, podejmując swoje śledztwo, pragnie rozwikłać zagadkę śmierci swojej matki – trudno jej bowiem uwierzyć, że Jadwiga mogłaby popełnić samobójstwo. Z każdym jednak odkrytym elementem układanki, z każdym wspomnieniem i stopniowym analizowaniem życia swojej matki, kobieta zaczyna rozumieć, że tak na dobrą sprawę widziała kobietę, która ją urodziła w zupełnie innym świetle, niż faktycznie się prezentowała.

„Za szczytem” jest historią poprowadzoną dwutorowo, gdzie przeszłość i wydarzenia sprzed kilku dni w chacie, mieszają się z teraźniejszością, w której Alicja musi się odnaleźć i zmierzyć z prawdą na temat śmierci jej matki. Myślę że ten zabieg dodaje tej historii tajemniczości i wzmaga ciekawość w związku z oczekiwaniem na rozwój sytuacji i poznanie ostatecznego rozwiązania.

Autorowi na pewno w ciekawy sposób udało się oddać klimat gór, śnieżycy i przysłonić to wszytko aurą tajemniczości. W moim odczuciu nie zawodzi też kreacja bohaterów, na mnie najlepsze wrażenie zrobiła oczywiście Alicja i jej nieustępliwość. „Za szczytem” na pewno będzie ciekawą przygodą dla czytelników lubiących literaturę górską czy czytanie o przygodach himalaistów. Chociaż opisana historia jest fikcją, to wypada ona pod tym względem naprawdę dobrze.

Moim problemem z tą książką jest jednak fakt, że nie wywołała we mnie ona takich emocji, jakich bym oczekiwała. I chociaż towarzyszymy Alicji w jej odkrywaniu prawdy, a Jadwidze w jej wewnętrznych rozterkach, tak w moim odczuciu wypada to wszystko nieco płasko. Górska sceneria, zagadkowa śmierć i rozważania o ambicji wydają się wręcz idealne do wzbudzenia różnorakich, silnych emocji w czytelniku. Na mnie niestety to nie podziałało.

Absolutnie jednak nie uważam tej historii za złą. Mam poczucie, że wielu czytelników w tego typu książce może się odnaleźć. Sama byłam ciekawa rozwiązania całej sprawy, przyjemnie odczytywało się kolejne drobne wskazówki, niemniej właśnie zabrakło mi tego przysłowiowego „wow”, po prostu większego zabawienia się z moimi emocjami. Nie jest to książka, którą będę z wielkim entuzjazmem polecać dalej, ale oczywiście nie będę jej też kategorycznie odradzała – będziecie musieli sami sprawdzić, czy tego typu opowieść Wam się spodoba.

Górskie, ośnieżone szczyty potrafią zapierać dech w piersiach i być pięknym krajobrazem, który nieskończenie chciałoby się podziwiać. Kiedy jednak osnuć je mgłą i zawrzeć w nich tajemnice, mogą okazać się prawdziwym utrapieniem, wzbudzając tym samym niepokój i najszczerszy smutek.

W górskiej chacie zostają odnalezione cztery ciała, w tym jedno okazuje się ciałem matki...

WIERZCHOŁEK UPADKU

Nakładem wydawnictwa SQN ukazała się nowa powieść Sebastiana Sadleja. „Za szczytem” to osadzona w górskich realiach przejmująca opowieść o zbrodni, rodzinie i nieukojonym żalu.

Alicja Kandora to młoda, ambitna himalaistka z licznymi sukcesami na koncie. Przybywa do rodzinnego miasteczka, gdy dowiaduje się o śmierci swojej matki. Kobieta nie wierzy w to, że jej rodzicielka targnęła się na swoje życie. Co takiego wydarzyło się w małej chacie na zboczu góry, gdzie w trakcie śnieżnej zamieci spotkali się : starsza kobieta, biznesmen, uliczny chuligan i bezdomny mężczyzna? Cztery osoby, cztery ciała. Jaki mroczny sekret skrywa zapomniana przez ludzi chata? Czy Alicji uda się poznać prawdę o śmierci matki?

Klimat. Klimat to pierwsze o czym warto powiedzieć po przeczytaniu „Za szczytem”. Perfekcyjnie Sadlej oddaje klimat gór zimą. Naprawdę można poczuć powiew mroźnego wiatru na karku. Cóż za sugestywne opisy. Zmarzłam czytając tę powieść. Zawarte są tutaj elementy, które bardzo lubię : tajemnicza chata pośród niczego, trudna, niszczycielska wprost, pogoda i zbrodnia, która nie jest łatwa do zrozumienia. Czworo obcych sobie ludzi zrządzeniem perfidnego losu uwięzionych zostaje w chacie na pustkowiu. I wszyscy giną. Duszna, nieco chandlerowska atmosfera, która zdaje się zaciskać pętlę na szyi czytelnika. Co tu się wydarzyło? Co takiego sprawiło, że losy tych ludzi zostały nieuchronnie związane? Sebastian Sadlej napisał thriller psychologiczny, który utrzymuje w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Jednakże, co istotne, ta kryminalna zagadka wcale nie jest w tej historii najważniejsza. Stanowi raczej podstawę do ukazania pokrętnych korytarzy ludzkiej psychiki. Cztery osoby, cztery historie. I zamieć śnieżna, która złączy je na zawsze. Perfekcyjnie opracowana opowieść. Autor skrupulatnie prowadzi nas przez meandry złożonych losów człowieczych, które prowadzą ku tragedii. Sebastian Sadlej umiejętnie dozuje napięcie. Coś się stało, nie wiemy co, chcemy poznać rozwiązanie tej zagadki, a jednocześnie boimy się go.

Na uwagę zasługuje postać Alicji. Przekonała mnie. Sadlej posiada dużą wiedzę na temat wędrówek górskich, wspinaczki, ludzi z górami związanych, a dzięki temu opowieść, którą nam serwuje jest niezwykle autentyczna. To historia pasji, która zżera emocje, walki, samotności i dążenia do szczytu własnych możliwości. To również opowieść o poświęceniu i defragmentacji relacji międzyludzkich. O rozpadzie rodziny i zaprzepaszczonych szansach. Mądrze napisana powieść, która tak naprawdę stoi na pograniczu thrillera i literatury pięknej. Warto dostrzec przenikliwość autora, jego dążenie do ukazania złożoności ludzkiej natury, analizy popełnionych błędów i samotności. Bardzo podoba mi się konstrukcja językowa. Sebastian Sadlej posiada talent narracyjny, pięknie opowiada i skupia się na wydobyciu esencji tego, co istotne. Zawsze podkreślam ładny język w powieściach jeżeli się z nim spotykam, ponieważ to wcale nie jest powszechne. „Za szczytem” ujmuje urodą polszyzny, wspaniałym gawędziarskim tonem i mnogością interesujących detali. To wspaniałe, gdy w jednej książce otrzymujemy tak wiele : zagadkę kryminalną, imponujące plenery, dobrze skontruowane postaci i historię, która posiada głębię. Polecam zanurzyć się w tej lekturze ze spokojem, chłonąc poszczególne zdania, wydobywając z nich ukryty sens i cieszyć tą opowieścią. Droga do prawdy nigdy nie jest prosta, a historia Alicji stanowi przykład tego, że to, co pragnęliśmy poznać, okazać się może trudne do udźwignięcia. Świetnie wykreowana bohaterka, która jest osobą złożoną i niejednoznaczną. I nie jest tak, że wywołuje jedynie pozytywne emocje.

„Za szczytem” będzie dobrą lekturą dla osób lubiących ekstremalne warunki, takie gdzie człowiek wydaje się być jedynie maleńkim, pozbawionym znaczenia elementem. Dla tych, którzy interesują się tematyką gór i ludzi, którzy poświęcili im swoje życie. A nade wszystko każdemu, kto docenia interesującą i barwnie opowiedzianą historię ze zbrodnią w tle. Bardzo dobra książka, która zapada w pamięć, a jej klimat sprawia, że można poczuć dreszcz zimna i emocji. Diabeł piekielnie poleca.

WIERZCHOŁEK UPADKU

Nakładem wydawnictwa SQN ukazała się nowa powieść Sebastiana Sadleja. „Za szczytem” to osadzona w górskich realiach przejmująca opowieść o zbrodni, rodzinie i nieukojonym żalu.

Alicja Kandora to młoda, ambitna himalaistka z licznymi sukcesami na koncie. Przybywa do rodzinnego miasteczka, gdy dowiaduje się o śmierci swojej matki. Kobieta nie wierzy w to,...